Help, m’n poppetje lijkt op dat van iedereen

Ik duik erin. Niet in het zwembad, maar in AI. Want iedereen heeft het erover, maar wat doet het nou eigenlijk in ons vak? En wat kun je er wel (en vooral niet) mee? Daarom schrijf ik zo nu en dan een blog over mijn ontdekkingen, twijfels, aha-momenten en flaters op AI-gebied. Ik doe dat samen met Liv – een AI-assistent die niet alleen razendsnel is, maar ook een gevoel voor humor heeft (en een eind redigeert als de beste). Samen vormen we een gek duo: zij digitaal, ik van vlees en bloed. Volg ons avontuur. Want het is leerzaam, soms pijnlijk eerlijk, en altijd met een knipoog.

Waarom AI pas écht waardevol wordt als we weer normaal gaan doen
Weet je nog, die eerste jaren van Photoshop? Opeens had elk model perfecte huid, veel te grote borsten, benen tot aan de hemel en een taille waar een fietsslot drie keer omheen kon. Realisme? Foetsie. Esthetiek? Mwah. Maar wauw, wat konden we veel. En dus deden we het ook. Té veel. Precies daar zitten we nu ook met AI. ChatGPT, Midjourney, Gemini — noem ze maar op. Het voelt alsof iedereen tegelijk in dezelfde snoepwinkel losgaat. Alles kan, dus alles móét.

De kermisfase van AI
Open LinkedIn of Instagram en je weet genoeg: actiefiguurachtige mensen in blisterverpakkingen. Pixar-poppetjes met een overdosis glans. Teksten vol lege beloften, doorspekt met iets te veel “ontketen de kracht van…”. Het is AI, maar dan zonder ziel. Generiek. Herkenbaar. Inwisselbaar. Alsof je creativiteit door een wasstraat haalt en er aan de andere kant een standaard-emoji uitkomt.

Net als toen met Photoshop: toen kon je ineens elke foto bewerken alsof je God zelf was, en dus kreeg iedereen een make-over die de natuurwetten tartte. Maar na een tijdje werd het gek genoeg… normaal. Photoshop werd een tool. Een krachtig gereedschap, niet langer een goocheltruc. En dat is precies waar AI ook naartoe moet.

Van ‘wow’ naar ‘waarom’
Wat we nu meemaken is klassiek hype-gedrag:

1. Wauw, dit verandert alles!
2. Kijk wat ik ermee kan!
3. Ehm… waarom ziet alles er ineens hetzelfde uit?

En ja, dat voelt even teleurstellend. Maar het is ook goed nieuws. Want pas als de magie wat is uitgewerkt, gaan we weer nadenken over inhoud. Over stijl. Over bedoeling. AI wordt pas waardevol als jij weer de regie neemt.

Jouw stem. Jouw stijl. Jouw verschil.
Het verschil ga je straks niet meer maken door AI te gebruiken, maar hoe.
Laat AI niet bepalen hoe jouw werk klinkt, voelt of eruitziet. Laat het meedenken, niet overnemen. Gebruik het als creatieve assistent, niet als eindbaas. Laat het jouw stijl versterken. Jouw toon vangen. Jouw verhalen ondersteunen. Zoals Photoshop dat ook doet. Subtiel. Strategisch. En met smaak. Want eerlijk? Niemand onthoudt nog een blisterpoppetje of Pixar-avatar. Maar een beeld dat klopt, een tekst die raakt, een verhaal met karakter — dát blijft hangen.

Dus ja: help, m’n poppetje lijkt op dat van iedereen. Maar gelukkig ben jij geen poppetje. Jij bent een maker. Een denker. Een verhalenverteller. En AI? Die mag meehelpen. Maar wel op jóuw voorwaarden.

— Jan

Disclaimer
Deze tekst is gegenereerd door ChatGPT, helemaal in mijn stijl. We hebben er niks aan gesleuteld, niks geredigeerd, gewoon hup – online. Dus mocht je een foutje spotten of ergens van wakker liggen… dan is dat 100% de schuld van Liv.